Rustige week in Angkah, maar veel uitstapjes!
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Timo & Marianne
04 Maart 2012 | Indonesië, Batavia
Allereerst heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes, reacties, mailtjes! Ik vind het erg leuk om te horen hoe het er bij jullie aan toe gaat.
Deze week heb ik hier al weer een hoop meegemaakt!
De kinderen waren deze week niet veel hier, omdat ze toetsen hadden op school (weet niet of ze die moeten leren of gewoon tot laat toetsen hebben). De eerste dag kwamen er geloof ik maar 5 kinderen! Wel leuk, want zo heb je ook meer individuele aandacht.
Ik merk dat ik het nog wel lastig vind (vooral bij de jongere kinderen) dat je niet verstaat wat ze zeggen. Je wilt ze graag helpen en om uitleg vragen en uitleg geven, maar doordat mijn Indonesisch en hun Engels nog niet zo goed is, is dat best lastig. Gelukkig is Elida er!
Ze heeft de A + B groep geleerd om te vragen: 'What is it?' en dan te antwoorden: 'It is an/a ....' De regel uitgelegd maar dit bleek nog best wel lastig te zijn. Morgen gaan we een heel leuke les geven met kaartjes van het spel 'wie ben ik', waarbij de kinderen in tweetallen moeten samenwerken en vragen 'what is it?''it is a/an..'. Een hele uitdaging, want samenwerken zijn ze niet gewend. Des te leuker!
Maandag en dinsdag was Antoinette hier van Stichting WINS, om te kijken hoe het hier gaat en om uitleg te geven over een project. Bij dit project mogen 15 kinderen van de 'Yayasan' naar het Kartika Plaza Hotel in Kuta, worden ze ontvangen en behandeld als VIPS, krijgen ze een rondleiding, uitleg en afsluitend een lunch. Dit moet als motivatie/stimulatie dienen voor kinderen die het toerisme in willen. Eerst een motivatiebrief in het Engels schrijven voor Antoinette. Dit bleek nog best wel lastig en hier hebben we de kinderen dan ook mee geholpen.
Met Antoinette nog uitstapjes gemaakt naar Balian, waar de golven zo hard op de rotsen sloegen.. was echt prachtig! Ik heb gewoon even kort 'gedouchet', haha!
Agus (zoontje van Made) had een ceremonie, dat vieren ze hier elke 6 maanden. Het schijnt dat ze dan op de plek waar na de geboorte de placenta is begraven het offer brengen. Zag er wel heel mooi uit met de traditionele kleding. Daarna mochten wij lekker allerlei lekkers eten. Voelde net als een 'verjaardag'. Die vieren ze hier trouwens niet, alleen bij bepaalde leeftijden. Ik ben 2 mei jarig en ben benieuwd hoe dat er uit gaat zien ;)
Donderdag was Timo jarig dus heb ik hem om 7 uur uit z'n bed gebeld (gelukkig was hij al wakker). Maar het was fijn om hem een fijne dag toe te wensen en hem te kunnen feliciteren! 24 alweer, wauw!
Vrijdag en zaterdag zijn we voor het eerst 'alleen op pad' gegaan, zonder Made. Dat we nog op mooie plekjes terecht kwamen, daar voelde ik me en ons best wel trots over!
Vrijdag gingen we naar de waterval in Pujungan. We moesten nog 1700 meter (zie foto) met de scooter rijden, toen er ineens naar ons werd geschreeuwd. Ik snapte niet wat ze bedoelden, ik dacht: het is vast iets wat ze willen aansmeren. Toch maar stoppen: moesten we een kaartje kopen. Gelukkig was het maar 5000 Rupiah (40 cent) om daar heen te gaan. De weg was wel erg gevaarlijk: losliggende stenen, modder.. maar Amanda en Jorma hielden heldhaftig vol! (Ik zat achterop). Onderweg kwam er nog een gids aan, die ons voor 25.000 per persoon wilde rondleiden. We hadden nog maar 38.000 Rupiah in de pot, dus meer konden we haar niet geven.. maar dat vond ze wel goed! Ze heeft ons het begin laten zien (de kleine waterval) en zijn zelf met een klein, blubberig smal paadje (door de koffieplantages heen, erg mooi) naar de grote waterval gekomen. Dat was erg gaaf.
Zaterdag (gisteren) zijn we naar Tabanan geweest om te pinnen. Pinnen is hier nog best wel lastig, want we kunnen met 'Maestro' alleen geld opnemen (ING pas). De enige ATM pin automaat is een donkergroene, die bijna nergens te vinden is! Gelukkig hadden we die al eerder ergens in Tabanan gezien, dus naar diezelfde plek gezocht. Daarna de weg gevraagd naar de 'Hot Springs' in Teh Penas. Hier zijn warmwaterbronnen en de Balinezen geloofden dat dit van de geesten/goden kwam en daarom was er een tempel gebouwd. Nu is het een resort waar je tegen betaling kon zwemmen in de Hot Spring (supermooi daar!), best wel duur: 50.000 per persoon! (4 euro) Door de goede afdingskills van Jorma waren we met z'n drieeën 100.000 Rp kwijt. 'But don't tell the other guests!' zei de receptioniste. Heerlijk gezwommen en gerelaxt in het warme water. De vrouwen zwemmen hier trouwens gewoon tshirts en broek aan in het water. Amanda en ik voelden ons nog best wel 'bloot'. Het nadeel van die hotspring merkten we pas toen we thuiskwamen: onze badkleding en huis was best wel oranje...hopelijk krijgen we het er nog uit!
Daarna wilden we ergens Sate gaan eten en kwamen we 'Made rastaman' tegen. Hij wist wel waar we konden eten en gingen met hem ergens eten. Echt bobmarley kerel, heel enthousiast. Hij nodigde ons uit om naar zijn huis te komen om te motorcrossen. Hebben we niet gedaan, maar Jorma kreeg wel heel veel smsjes/belletjes en hij schreef: 'Jorma, we in Bali are family!' Geniaal.
Waarschijnlijk gaan Amanda en ik eerder terug naar Nederland. We zouden in principe 3 weken nog naar Maleisië gaan, maar dat is best wel duur als je zo lang in een hotel verblijft, en we hebben al zo veel gezien in 2 weken! Ik wil nog wel iets van Maleisië zien, dus het plan is om na Bali nog één week naar Maleisië te gaan. Amanda en ik gaan even informeren welke datum dit precies wordt. We weten nog niet wat Jorma gaat doen.
Morgen komt Ibu Trudy (vrouw uit Nederland die deze school heeft opgericht) bij ons kijken samen met 2 vriendinnen. We zijn vanochtend al naar haar huisje geweest in Bajera, 15 minuten rijden met de scooter. Ze heeft echt een super luxe en mooi huis. Drie tweepersoonsslaapkamers, luxe badkamer, wifi en een eerste verdieping (nog nergens eerder gezien in een huis). Ze verblijft nu met 2 vriendinnen en gaan een 9daagse rondreis maken in Bali. We mogen gerust een keer bij haar komen eten, dan maakt ze macaroni, spaghetti! Jum, eindelijk eens wat anders dan die nasi en mie! De laatste dagen heb ik namelijk best wel eens zin in iets anders: een pizza, frietjes, aardappelen met jus.. en vooral: KAAS op m'n brood! Dat mis ik toch wel echt.
En jullie mis ik natuurlijk ook wel een beetje! Familie, vrienden om me heen zijn nu toch verder weg. Gelukkig bestaat er zoiets als internet: Skype, facebook, mail. Fijn! Heb ook al een hoop gemist thuis: Ingrid die een cavia, een baantje én een vriendje heeft, Eelke een nieuwe bril, m'n broertje z'n rijbewijs, mama (helaas) een gekneusde knie.. Ook al doet het internet niet altijd even goed, fijn om contact te hebben!
Ik zie alweer uit naar jullie berichtjes!
Lieve groetjes!
Deze week heb ik hier al weer een hoop meegemaakt!
De kinderen waren deze week niet veel hier, omdat ze toetsen hadden op school (weet niet of ze die moeten leren of gewoon tot laat toetsen hebben). De eerste dag kwamen er geloof ik maar 5 kinderen! Wel leuk, want zo heb je ook meer individuele aandacht.
Ik merk dat ik het nog wel lastig vind (vooral bij de jongere kinderen) dat je niet verstaat wat ze zeggen. Je wilt ze graag helpen en om uitleg vragen en uitleg geven, maar doordat mijn Indonesisch en hun Engels nog niet zo goed is, is dat best lastig. Gelukkig is Elida er!
Ze heeft de A + B groep geleerd om te vragen: 'What is it?' en dan te antwoorden: 'It is an/a ....' De regel uitgelegd maar dit bleek nog best wel lastig te zijn. Morgen gaan we een heel leuke les geven met kaartjes van het spel 'wie ben ik', waarbij de kinderen in tweetallen moeten samenwerken en vragen 'what is it?''it is a/an..'. Een hele uitdaging, want samenwerken zijn ze niet gewend. Des te leuker!
Maandag en dinsdag was Antoinette hier van Stichting WINS, om te kijken hoe het hier gaat en om uitleg te geven over een project. Bij dit project mogen 15 kinderen van de 'Yayasan' naar het Kartika Plaza Hotel in Kuta, worden ze ontvangen en behandeld als VIPS, krijgen ze een rondleiding, uitleg en afsluitend een lunch. Dit moet als motivatie/stimulatie dienen voor kinderen die het toerisme in willen. Eerst een motivatiebrief in het Engels schrijven voor Antoinette. Dit bleek nog best wel lastig en hier hebben we de kinderen dan ook mee geholpen.
Met Antoinette nog uitstapjes gemaakt naar Balian, waar de golven zo hard op de rotsen sloegen.. was echt prachtig! Ik heb gewoon even kort 'gedouchet', haha!
Agus (zoontje van Made) had een ceremonie, dat vieren ze hier elke 6 maanden. Het schijnt dat ze dan op de plek waar na de geboorte de placenta is begraven het offer brengen. Zag er wel heel mooi uit met de traditionele kleding. Daarna mochten wij lekker allerlei lekkers eten. Voelde net als een 'verjaardag'. Die vieren ze hier trouwens niet, alleen bij bepaalde leeftijden. Ik ben 2 mei jarig en ben benieuwd hoe dat er uit gaat zien ;)
Donderdag was Timo jarig dus heb ik hem om 7 uur uit z'n bed gebeld (gelukkig was hij al wakker). Maar het was fijn om hem een fijne dag toe te wensen en hem te kunnen feliciteren! 24 alweer, wauw!
Vrijdag en zaterdag zijn we voor het eerst 'alleen op pad' gegaan, zonder Made. Dat we nog op mooie plekjes terecht kwamen, daar voelde ik me en ons best wel trots over!
Vrijdag gingen we naar de waterval in Pujungan. We moesten nog 1700 meter (zie foto) met de scooter rijden, toen er ineens naar ons werd geschreeuwd. Ik snapte niet wat ze bedoelden, ik dacht: het is vast iets wat ze willen aansmeren. Toch maar stoppen: moesten we een kaartje kopen. Gelukkig was het maar 5000 Rupiah (40 cent) om daar heen te gaan. De weg was wel erg gevaarlijk: losliggende stenen, modder.. maar Amanda en Jorma hielden heldhaftig vol! (Ik zat achterop). Onderweg kwam er nog een gids aan, die ons voor 25.000 per persoon wilde rondleiden. We hadden nog maar 38.000 Rupiah in de pot, dus meer konden we haar niet geven.. maar dat vond ze wel goed! Ze heeft ons het begin laten zien (de kleine waterval) en zijn zelf met een klein, blubberig smal paadje (door de koffieplantages heen, erg mooi) naar de grote waterval gekomen. Dat was erg gaaf.
Zaterdag (gisteren) zijn we naar Tabanan geweest om te pinnen. Pinnen is hier nog best wel lastig, want we kunnen met 'Maestro' alleen geld opnemen (ING pas). De enige ATM pin automaat is een donkergroene, die bijna nergens te vinden is! Gelukkig hadden we die al eerder ergens in Tabanan gezien, dus naar diezelfde plek gezocht. Daarna de weg gevraagd naar de 'Hot Springs' in Teh Penas. Hier zijn warmwaterbronnen en de Balinezen geloofden dat dit van de geesten/goden kwam en daarom was er een tempel gebouwd. Nu is het een resort waar je tegen betaling kon zwemmen in de Hot Spring (supermooi daar!), best wel duur: 50.000 per persoon! (4 euro) Door de goede afdingskills van Jorma waren we met z'n drieeën 100.000 Rp kwijt. 'But don't tell the other guests!' zei de receptioniste. Heerlijk gezwommen en gerelaxt in het warme water. De vrouwen zwemmen hier trouwens gewoon tshirts en broek aan in het water. Amanda en ik voelden ons nog best wel 'bloot'. Het nadeel van die hotspring merkten we pas toen we thuiskwamen: onze badkleding en huis was best wel oranje...hopelijk krijgen we het er nog uit!
Daarna wilden we ergens Sate gaan eten en kwamen we 'Made rastaman' tegen. Hij wist wel waar we konden eten en gingen met hem ergens eten. Echt bobmarley kerel, heel enthousiast. Hij nodigde ons uit om naar zijn huis te komen om te motorcrossen. Hebben we niet gedaan, maar Jorma kreeg wel heel veel smsjes/belletjes en hij schreef: 'Jorma, we in Bali are family!' Geniaal.
Waarschijnlijk gaan Amanda en ik eerder terug naar Nederland. We zouden in principe 3 weken nog naar Maleisië gaan, maar dat is best wel duur als je zo lang in een hotel verblijft, en we hebben al zo veel gezien in 2 weken! Ik wil nog wel iets van Maleisië zien, dus het plan is om na Bali nog één week naar Maleisië te gaan. Amanda en ik gaan even informeren welke datum dit precies wordt. We weten nog niet wat Jorma gaat doen.
Morgen komt Ibu Trudy (vrouw uit Nederland die deze school heeft opgericht) bij ons kijken samen met 2 vriendinnen. We zijn vanochtend al naar haar huisje geweest in Bajera, 15 minuten rijden met de scooter. Ze heeft echt een super luxe en mooi huis. Drie tweepersoonsslaapkamers, luxe badkamer, wifi en een eerste verdieping (nog nergens eerder gezien in een huis). Ze verblijft nu met 2 vriendinnen en gaan een 9daagse rondreis maken in Bali. We mogen gerust een keer bij haar komen eten, dan maakt ze macaroni, spaghetti! Jum, eindelijk eens wat anders dan die nasi en mie! De laatste dagen heb ik namelijk best wel eens zin in iets anders: een pizza, frietjes, aardappelen met jus.. en vooral: KAAS op m'n brood! Dat mis ik toch wel echt.
En jullie mis ik natuurlijk ook wel een beetje! Familie, vrienden om me heen zijn nu toch verder weg. Gelukkig bestaat er zoiets als internet: Skype, facebook, mail. Fijn! Heb ook al een hoop gemist thuis: Ingrid die een cavia, een baantje én een vriendje heeft, Eelke een nieuwe bril, m'n broertje z'n rijbewijs, mama (helaas) een gekneusde knie.. Ook al doet het internet niet altijd even goed, fijn om contact te hebben!
Ik zie alweer uit naar jullie berichtjes!
Lieve groetjes!
-
04 Maart 2012 - 11:43
Joost & Janneke :
Dag lieve Marianne,
Fijn te lezen wat je allemaal meemaakt. Best veel indrukken voor zo'n korte periode. Nog gefeliciteerd met Timo. Fijne en goede tijd verder toegewenst en natuurlijk een digitale knuffel van J&J. -
04 Maart 2012 - 12:26
Marloes Wuis:
Leuk om te lezen Marianne!! Have fun nog daar!! xx
-
04 Maart 2012 - 14:47
Ingrid:
Volgensmij heb je het helemaal naar je zin daar;) Fijn om dat ook in je verslag te zien!
xxxx We missen je<3
Liefs,
Ingrid(en de familie) -
04 Maart 2012 - 15:48
Sabine M:
Hihi dat kaasmoment herken ik. In New York had ik al op dag 2 zin in een boterham met kaas whaha :P Maar goed, ik vind het eten daar dan ook maar chemische vettige te zoete rare zooi. xx -
04 Maart 2012 - 16:14
Jeanne:
Lieve Marianne, ik heb weer genoten van je enthousiaste verhaal! een fijne week ....geniet van je spaghetti...:)! -
05 Maart 2012 - 10:35
Amanda:
Leuk om je verslag te lezen!:D Ben benieuwd wat we verder allemaal nog mee gaan maken!
Wordt vast en zeker gaaf!
O ja ik ben nog steeds oranje op mn rechterarm... helaas nog niet bruin :(
xxx -
05 Maart 2012 - 13:30
Dennis:
Hé Marianne,
Leuk om over je avonturen te lezen..je moet tijdens uitstapjes dus een extra rugzak meenemen voor het geld? 100.000 rp om even met z'n drieën te zwemmen...pfff.
Heel veel plezier!
Groeten,
Dennis -
09 Maart 2012 - 10:13
Kero:
Hallo Marianne,
Leuk om al je verhalen te lezen. Gefeliciteerd met nog Timo's verjaardag. Liefs
-
09 Maart 2012 - 14:56
Opa En Oma:
nou,nou marianne wat een verhaal,en wat een mooie'foto
nou nou marianne wat een leuk verhaal,en wat maak je veel mee!het les geven zal vast wel moeilijk zijn, vooral in het begin,maar alles komt goed je hebt straks veel te vertellen,als je weer terug komt , en dan horen wij je verhalen.
maar het is toch leuk om nu je verhalen te lezen!!!!!!!!!!!!!!!groetjes van opa en oma en een dikkekus
-
03 Mei 2012 - 13:23
Eva, Jacky En Melis:
Hooi Marianne,
wij gaan binnenkort ook stage lopen bij The Wins Project op Bali.
Er is aan ons gevraagd bij welke locaties wij stage willen gaan lopen en vroegen ons af waar jij bent geweest( welke stageplek) en of je ons daar iets meer over kunt vertellen?
Groetjes van ons
ps, heb jij zelf een huisje gezocht of maak jij gebruik van de guestrooms?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
