Witte aapjes kijken op Java

Na 2 drukke, maar geweldige weken hier weer een reisverslag! Ik heb een hele hoop meegemaakt, dus daarom is dit een wat langere blog dan de vorige keren.

De eerste week hebben Jorma en ik nog lesgegeven, Amanda was in Kuta bij haar ouders. Ik heb met de kinderen de dans voor de lipdub van ‘Do re mi’ heel vaak herhaald. Daarbij viel op dat de kinderen het strekken van de armen erg lastig vonden! (Ze zijn hier natuurlijk met de Balinese dans gewend om hun armen te buigen). Ook zijn er nu 4 groepjes van de 6 klaar met hun film over ‘One day in my life’. We zijn benieuwd.. volgende week gaan we ze met z’n allen bekijken.

Donderdag 19 april ’s avonds naar het vliegveld gebracht en daar een nachtje ‘doorgehaald’, want ons vliegtuig naar Yogyakarta vertrok om 6 uur ’s ochtends. Elise en Lisette (studenten van Pabo Arnhem die in Yogyakarta aan de universiteit studeren) hebben ons opgehaald. Die vrijdag hebben we dus lekker uitgeslapen en om 2 uur hebben we op de uni het vak ‘play performance’ gezien: studenten moesten in 2tallen een dialoog opvoeren. Iedereen was verkleed en sommige stukken waren echt grappig.

Zaterdagochtend hebben we in een dansschool de potcho potcho (Indonesische dans) geleerd. Dit was onderdeel van het vak ‘CCU’ = Cross Cultural Understanding. Was erg leuk, maar het zweet droop echt zo hard van je lichaam..echt niet leuk meer. ’s Middags zijn Jorma en ik met Lisette meegegaan naar de universiteit omdat hun groep een toneelstuk moest oefenen voor het vak ‘Play performance’. Ze moeten zelf alles bedenken en regelen: script, muziek, licht, props, makeup. Het was een soort thriller, ging over een depressieve vrouw die in 2 werelden leeft. Was erg indrukwekkend, ik kreeg er kippenvel van, zo goed speelden ze.
’s Avonds naar Alun Alun Utara geweest, een groot grasveld en daaromheen een weg. Op het grasveld staan 2 bomen en je moet dan 2 keer worden gedraaid, blinddoek om en dan moet je zorgen dat je precies tussen die 2 bomen komt. Nog best lastig, alleen als je ergens tegenaan loopt moeten de anderen ‘stop’ zeggen of ‘je moet nu andere kant op lopen’. Het lukte mij in één keer! Daarna zijn we nog met z’n 5-en in een lichtkar gegaan en hebben 3 rondjes om het plein gefietst. Met onze muziek en onze blanke huid toonden we veel bekijks: iedereen maakte foto’s.

Zondag aan het eind van de middag ben ik met wat studenten van de uni mee geweest naar de katholieke kerk. De universiteit waar ze heen gaan, Sanata Dharma, is een katholieke universiteit. Hier in Indonesië moet je het geloof van je ouders volgen en je moet hier een geloof hebben. Dit staat zelfs op je pasje, paspoort. Je kunt hier wel echt zien dat Java een ‘moslimland’ is. Je ziet echt bijna iedereen met hoofddoekjes, en veel mooie moskeeën.
Met de studenten heb ik na de kerkdienst lekker gegeten en gekletst. Budi (student) bracht me naar de bioscoop, waar ik met Amanda, Jorma, Elise en Lisette de film ‘the Lady’ heb gezien. Indrukwekkend en mooie film!

Maandag met de bus naar Malioboro geweest, een grote markt. Hier heel veel bedankjes gekocht voor de bruiloft voor de vrouwen (wat verklap ik natuurlijk nog niet!).
Hierna zijn we naar Taman Sari geweest, het waterpaleis, maar dit was al dicht. Gelukkig konden we op een grote muur klimmen waardoor we het uiteindelijk toch nog hebben gezien. Terug met de taxi, en ja, omdat we met z’n 5-en zijn wordt het wel heel gezellig knus in de auto!

Op dinsdag gingen we cave tubing en raften! We gingen met een band door een grote grot heen, waar je stalactieten zag en zelfs kristal! Was heel erg mooi. We zijn ook nog gaan ‘raften’, maar het was meer peddelen, haha. Op een brede rivier, met een tussenstop bij een waterval van 15 meter hoog. Jorma, ik en Elise durfden er vanaf te springen, maar ik vond het wel eng hoor, ik had wel kriebels!

Woensdag hebben we 2 lessen op de uni gevolgd: ‘CCU’ (cross cultural understanding) en ‘Creative Writing’. Bij CCU kregen we een casus waarbij er een conflict was tussen 2 culturen. Je moest dan in groepjes gaan analyseren wat het probleem was en wat jij ervan vond. We hebben het ook gehad over de Indonesische gebruiken en wat in Holland gebruikelijk is. Bijvoorbeeld te laat komen, in Nederland is het normaal dat je op tijd komt.. was leuk om met de studenten te praten.
Dan hebben we nog Creative Writing gehad, waarbij we theorie kregen over hoe je gedichten kon schrijven, en verschillende soorten gedichten. We moesten zelf ook een gedicht schrijven. Ik had een Haiku gemaakt, een gedicht dat over een seizoen gaat, met 3 regels, waarbij in totaal 17 klemtonen zitten. De regels moeten opeenvolgend 5-7-5 klemtonen hebben. Dit is mijn gedicht:

Leaves are falling down
Twirling around in the sky
Autumn’s coming by

Om half 11 gingen we met de taxi naar het station.. want we zouden een lange treinreis maken naar Malang, van in totaal 8 uur. In Malang hebben we een dag doorgebracht in ‘Batu’s secret Zoo’. Vanaf het station kwamen we daar met moeite..de taxichauffeur sprak geen Engels. Na mijn poging ‘taman’ (tuin) en Amanda zag een affiche van de zoo, zei ik ‘Binatang’ en toen bracht hij ons daar. Supergroot terrein. Toen we uitstapten, kwamen er kinderen met hun telefoons en camera’s op ons afrennen, ze hadden schoolreisje. Wat voelde ik me een bekend iemand haha. Paparazzi leek het wel (zie foto). In de dierentuin (die overigens ook een pretpark had) waren wij de personen die het meeste bekijks trokken. We zijn een ontelbaar keren gevraagd om op de foto te gaan, maar ook heel veel sneaky mensen die foto’s van ons maakten. Het was net als ‘aapjes kijken’, alleen dan erger! We zijn dus echte BNII’ers: Bekende Nederlanders in Indonesië.
Terug in Malang hebben we de tijd volgemaakt door een sjaal te kopen voor de Bromo, naar de film te gaan en buiten op de stoep proberen te slapen. ’s Avonds om half 12 zou een man ons ophalen om ons naar de Bromovulkaan te rijden. Ik was alleen niet lekker, dus we zaten nog niet in de auto of ik stapte alweer uit om over te geven. Gelukkig was het daarna gelijk over, had alleen nog hoofdpijn. Waarschijnlijk te weinig slaap en teveel zon geweest. Op donderdagnacht, na een rit van 2,5 uur was het half 3 en een heel stuk kouder! We zaten een stuk hoger, dus dikke truien aan, wat eigenlijk nog te weinig was. We hebben dus maar een jacket gehuurd. ’s Ochtends heel vroeg (om half 5) vertrokken we met een jeep naar een uitzichtpunt waar we de zonsopkomst hebben gezien en uitzicht hadden op de Bromo met andere bergen en vulkanen. Er zijn 2 actieve vulkanen: de Bromo en Semeru. We gingen naar de Bromo, waar we met een trap van ongeveer 100 treden naar boven moesten om op de krater te staan. Wel oppassen dat je er niet in valt! Omdat het regenseizoen net voorbij is, ligt er nog heel veel regen in, wat verdampt. Echt ongelofelijk mooi, wat een uitzicht je ook weer hebt.
Terug gingen we te paard, wat mijn eerste keer was. Een hele gave ervaring, wel een beetje pijnlijk. Op een vlak stuk heb ik helemaal zelf gereden. Het paard wilde bijna in draf gaan, maar ik trok de teugels terug. Was echt gaaf! Voor herhaling vatbaar, alleen is het in Nederland vast duurder :P

En de weg terug.. eerst weer 2,5 uur met de auto naar Malang, daar de treinreis van 8 uur en vrijdag om half 12 ’s avonds waren we eindelijk weer terug in Yogya. Wat was het heerlijk om m’n bedje te voelen! In die 3 dagen heb ik dus zeer weinig geslapen, af en toe in de trein..maar niet meer dan 5 uur in totaal.. dus brak waren we zeker. De volgende dag was het dus ‘rustdag’.

Toen was het alweer zondag! We hebben de laatste dag de Borobodur bezocht. Dit is een Boeddhistische tempel die bestaat uit 3 delen. Ze geloven dat als je 7 keer om de grootste koepel heen loopt, je innerlijke rust zult vinden. Duur grapje, dat wel: als toerist betaal je 135.000 Rp (12 euro, Europese prijs dus). We waren nog niet eens op de tempel of we werden al belaagd door mensen die met ons op de foto wilden. Het begon met een paar scholieren en studenten. Toen we na een uitgebreide fotosessie naar boven wilden klimmen, de tempel op, ging dat goed.. totdat we boven kwamen! We werden aangestaard en er kwamen een hele hoop mensen naar ons toe, hele gezinnen, jonge studenten met een spandoek waar we bij moesten gaan staan. We leken wel VIPS, of weer die ‘BNII’ers’. Op een gegeven moment was het gewoon écht niet leuk meer en probeerden we mensen te ontwijken..maar dat gaat niet zo makkelijk met je witte huid :P Toen we ergens ‘rustig’ gingen zitten en een keer een foto van onze eigen groep maakten, kwamen er allemaal mensen op ons af die ook met ons wilden. We zaten wel lekker, gewoon een beetje lachen en gekke bekken trekken. Dit was wel echt het toppunt! Witte aapjes kijken op Java!

De tijd vloog echt voorbij, we hebben ook veel geshopt en afgedingt, spelletjes gedaan, lessen gevolgd op de universiteit, veel gegeten bij de PKL, veel mooie dingen gezien, kortom: een geweldige tijd op Yogya bij Elise en Lisette! Heel erg bedankt voor jullie gezelligheid en gastvrijheid!

Geld-feitjes over Yogyakarta op een rij:
• Voor een taxiritje binnen Yogyakarta betaal je (als de meter aanstaat) maar 20.000 Rp. Dat is 1,80! Het starttarief is hier
• Naar de bioscoop kost maar 35.000 Rp in het weekend (3 euro) en 20.000 (1,80) door de week
• Als je uit eten gaat bij het PKL restaurant ben je voor een heerlijke verse juice maar 40 cent kwijt! We waren voor 5 personen inclusief eten en drinken maar 50.000 Rp = 4,50 euro kwijt. Dat is nog eens goedkoper
• 2 paar schoenen koop je voor minder dan 8 euro
• Als we voor alle foto’s die de mensen van ons hadden gemaakt, waren we waarschijnlijk miljonair!
• Na al deze (goedkope) geldbedragen en 10 dagen in een ‘goedkope studentenstad’ geweest te zijn, vinden jullie het vast niet gek dat ik wel 2.500.000 miljoen Rp. (200 euro) erdoorheen heb gejast.. OEPS! Gelukkig bestaat er de stufi. Nu dus maar weer lekker besparen in Angkah!

Toen we terugkwamen op het vliegveld in Bali, stond m’n moeder me daar op te wachten! We hebben een nachtje overnacht in Denpasar, bij Yanky’s moeder. Maandagmiddag met de bus (voor maar 20.000 Rp) terug gegaan naar Bajera, waar Ibu Kadek ons en onze hoop bagage heeft opgehaald.

Vandaag aan de kinderen een presentatie gegeven over Yogyakarta en een quiz, of ze ons verhaal hadden begrepen. Vonden ze erg leuk! Daarna met mama naar Belimbing geweest om haar de mooie uitzichten te laten zien.

Morgen vier ik m’n verjaardag, veel zin in! We gaan met de kinderen oud-Hollandse spelletjes doen zoals: koekhappen, eierrace, snoepjes opduiken, spijkerpoepen, stoelendans, etc. ’s Avonds uit eten in Belimbing (15 minuten rijden met de scooter). Ik heb een stoere moeder want ze durft bij me achterop!

Allemaal een fijne vakantie gewenst in Nederland, geniet ervan!
Veel liefs!